Bij ons thuis had mijn moeder als verantwoordelijke voor de afdeling Was een keer al onze dekbedden in vuilniszakken gepakt en in de gang klaar gezet voor de stomerij. De afdeling Afval, in dit geval mijn vader, wist dat niet. Hij zag wel al die vuilniszakken in de gang staan. En omdat de vuilniswagen zo langs zou komen, zette hij deze logischerwijs snel aan de straat. Opgeruimd staat netjes…
In een kleine organisatie als een gezin komen dit soort gevolgen van verkokering snel aan het licht. De evaluatie van het was- en afvalbeleid kwam dan ook direct op gang: tijdens de sprint achter de vuilniswagen aan.
Maar een gezinshuishouden is wat anders dan een gemeente. Bij de gemeente moeten ambtelijke afdelingen, de coördinerende wethouder, het voltallige college en uiteindelijk de gemeenteraad voorkomen dat afdelingen elkaar tegenwerken. Faalt dit dan is een genomen besluit moeilijk te keren. Burgers kunnen dat met inzet van veel tijd proberen, maar meestal belanden de dekbedden toch in de vuilniswagen.
De bestuurlijke cultuur speelt hierbij een belangrijke rol. In de gemeente Ede is op dat gebied wel wat te verbeteren. Edese wethouders waken over hun portefeuille als koningen over hun koninkrijken. Je vraag je af of deze Edese bestuurscultuur open beleidsdiscussies binnen het college, in de gemeenteraad en tussen afdelingen niet in de weg staat.
Een voorbeeld van verkokerd beleid met negatieve gevolgen is het besluit van het vorige college tot nieuwbouw in Otterlo. Vlakbij een kwetsbaar natuurgebied in een omgeving waar veel recreatieondernemers hun brood verdienen. Otterlose recreatieondernemers vrezen enorme negatieve economische gevolgen voor hun bedrijf. Tal van zienswijzen op het bestemmingsplan zijn de laatste weken bij de gemeente ingediend om die grote ongerustheid uit te drukken.
Je vraagt je af of de voor het recreatiebeleid verantwoordelijke ambtenaren wel geraadpleegd zijn over de mogelijke gevolgen van dit bouwbesluit. Ondertussen zijn deze ambtenaren gemotiveerd bezig het toerisme in de gemeente Ede en ook Otterlo te promoten. Onder de leus ‘Samen gaan we voor een bloeiende toeristisch-recreatieve sector en voor de gemeente Ede als aantrekkelijkste bestemming op de Veluwe’ geeft wethouder de Pater volgende week het startsein voor een nieuwe toeristische website. Dat is zeer positief maar begrijpen ze in het gemeentehuis wel dat het een beetje bizar is. Aan de ene kant tast je beleid de economische vooruitzichten van de recreatie aan, aan de andere kant promoot je beleid de recreatie. Dweilen met de kraan open terwijl je de kip met de gouden eieren aan het slachten bent, zoiets.
Wethouder de Pater van recreatie is niet de enige wethouder die met de negatieve gevolgen van het bouwbesluit te maken krijgt. Natuur en milieuorganisaties hebben ook grote kritiek en dat is het beleidsgebied van wethouders Vreugdenhil en Hoefsloot. De toenemende financiële risico’s brengen de kwestie nadrukkelijk op het bordje van wethouder Meijer van Financiën. Wethouder Hoefsloot van wonen komt nog een keer om de hoek kijken omdat de gemeente in Otterlo dure woningen wil bouwen. En dat terwijl Ede al veel te veel dure woningen bouwt, zie de berichtgeving hierover in de Edestad van 30 mei.
Kortom, met het bouwbesluit in Otterlo heeft Ede gloednieuwe dekbedden in vuilniszakken aan de straat gezet. De vraag is of het nieuwe college dat door krijgt voordat de vuilniswagen langs komt.