Het Europees Hof van Justitie vindt dat de Nederlandse overheid te weinig doet om de stikstofuitstoot in Nederland terug te brengen. Volgens de Edese wethouder Vreugdenhil zet het Hof daarmee de economische en natuur ontwikkeling van Ede op slot.
Leuk bedacht, maar dat klopt niet helemaal. Het Nederlands beleid voldoet niet aan de regels en dat komt omdat ze het oor naar de stikstoflobby laat hangen. Het Hof heeft dat vastgesteld en de Nederlandse overheid kon dat natuurlijk weten. Dan moet je niet klagen als je teruggefloten wordt omdat je je niet aan de regels gehouden hebt. Gewoon gegokt en verloren daar komt het op neer.
Otterlo
Het Edese bestuur suggereert ook dat woningbouw in Otterlo door het Hof onmogelijk wordt. Dat klopt ook niet omdat deze bouwplannen al niet mogelijk waren onder de geldende Nederlandse Wet op de Natuurbescherming. Het Hof zet hoogstens een extra slot op de deur. Dat Ede het Hof aanwijst als spelbreker komt haar wel goed uit omdat zo het zicht op het eigen tekortschietend beleid wordt gemaskeerd. Dat de bouwplannen in strijd zijn met Nederlandse wetgeving kon het Edese bestuur namelijk ook weten. Reeds 2,5 jaar lang wordt zij hier door de Stichting Natuurlijk Otterlo op gewezen.
Tekortschietend beleid
Otterlo is een ‘mooi’ voorbeeld van tekortschietende beleid. Een vergrijzend dorp waar iedereen goedkope woningbouw voor jongeren wil. Dat dat op problemen stuit heeft alles te maken met de ligging van Otterlo. Ingeklemd zoals het is tussen Nationaal Park De Hoge Veluwe, recreatie, defensie, kwetsbare natuur en intensieve veehouderij. Sectoren waarvan de bevolking profiteert, maar die tegelijkertijd elkaar en de toekomst van het dorp dwars kunnen zitten.
Het is bijvoorbeeld aan de Otterlose bevolking moeilijk uit te leggen dat bungalowparken mogen uitbreiden met honderden nieuwe recreatiewoningen, terwijl vijfenzestig extra woningen voor Otterlo zelf te veel druk op de natuur met zich mee zou brengen.
Dat dat toch zo is, komt omdat de gevolgen van de reeds toegestane ontwikkelingen bij elkaar opgeteld worden. Op een geven moment is met die optelling de grens bereikt van wat de natuur nog aan kan. Het Edese bestuur moet die grens bewaken en tegelijkertijd een afweging maken tussen alle belangen. In Otterlo is dat onvoldoende of niet gebeurd.
In de afgelopen tijd zijn bijvoorbeeld intensieve veehouderij en recreatie in de directe nabijheid van Otterlo met toestemming van gemeente en provincie sterk gegroeid. Dit heeft geleid tot extra stikstofuitstoot boven op de reeds bestaande uitstoot. Daarnaast, en daar kon Ede weinig aan doen, heeft de afsluiting van het Otterlose bos door het Nationale Park De Hoge Veluwe een sterk negatief effect gehad. Toenemende druk van recreatie en dorp drukt daardoor op een kleinere oppervlakte natuurgebied.
Hoe nu verder?
Het heeft geen zin om in het verleden te blijven hangen, waar het nu op aankomt is dat er oplossingen worden gezocht. Bijvoorbeeld:
- Geen uitbreidingen meer en wellicht terugdringing van intensieve veehouderij.
- Inzetten op duurzame grondgebonden kringlooplandbouw zoals ook door de minister van Landbouw wordt bepleit.
- Nieuwbouw van (recreatie) woningen alleen toestaan als het energieneutraal gebeurt zonder stikstofuitstoot.
- Bij het kiezen van nieuwbouw locaties het belang van kwetsbare natuur voorop stellen.
- Het Nationale Park De Hoge Veluwe aanspreken op zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid. Zij moet het Otterlose bos teruggeven aan het dorp Otterlo.
Onmogelijk? Niet als Ede, haar bewoners en betrokken partijen echt willen inzetten op duurzame economische en natuur ontwikkeling.
En wat mooi is dat dit allemaal kan zonder bang te hoeven zijn voor tikken van het Europees Hof.